سبک زندگی اسلامی

نگاه غرب به خانواده

نمی دونم این فیلم سینمایی رو که شبکه اول دیشب پخش کرد رو دیدید یا نه؟ اسم فیلم «بابای خوب» بود که محصول سال 1999 سینمای آمریکا و کارگردانی دنیس دوگان بوده است. چند مسأله در این باره به ذهنم رسید که اینجا می نویسم:

1-       این فیلم درباره سبک زندگی خانوادگی آمریکایی است. من حتماً نمی خوام بگم که زندگی خانوادگی در آمریکا به همین صورت است و هیچ تفاوتی نمی کند اما این نوع فیلم ها در واقع نشان دهنده شیوه زندگی آمریکایی است که در آنها معمولاً اغراق هایی دیده می شود و البته این اغراق ها نشان دهنده نتایج و نهایت این نوع شیوه ها است. حتی اگر فیلم هایی دقیقاً مخالف این نوع فیلم ها دیده می شود بیشتر برای تحریک احساسات در این باب است نه اعتراضی به این شیوه زندگی.

2-       در این فیلم ما شاهد این هستیم که مادری بچه 5 ساله خود را به صورت پست! به خانه پدرش می فرستد و در نامه ای به او می فهماند که نمی تواند این بچه را نگاه دارد-البته از سیاق فیلم بر می آمد که این دو زن و شوهر نبوده اند حال بگذریم و مته به خشخاش نگذاریم- و اگر او هم نمی تواند بچه را به خانواده دیگری توسط کانون های مربوطه بدهند. پدر در این هنگام در خانه نیست و برای سفر کاری به چین در فرودگاه به سر می برد و هم خانگی او- این کلمه بر وزن هم اتاقی است- وقتی این ماجرا را به او می گوید تنها برخورد او با این موضوع یک کار دیگر است که به کارهایش اضافه شده و وقتی دوست این شخص به او می گوید که من خود به کانون تماس می گیرم که بچه را به خانواده دیگر بسپارد او خیالش راحت می شود که این کار از دوشش باز شده است و جالب اینجاست که اصلاً این پدر را در طول فیلم نمی بینیم الا در آخر که اذعان می کند تا کنون بچه را ندیده است!! و باقی ماجرا. جالب این است که در آن جا دوست او هم بود که احساس پدری اش نسبت به آن بچه بسیار بیشتر از پدرش بود!!! متوجه می شوید؛ یعنی آنجا احساس پدری یک حس اختیاری است که می توانی نسبت به پسرت داشته باشی و یا نداشته باشی و یا نسبت به پسر دیگری این حس برای خود ایجاد کنی!!!!

3-       یک مسأله ای که در این فیلم مشخص بود آموزش خودپرستی توسط دوست پدر به آن بچه بود و به او آموزش می داد که هر کار که او دوست دارد انجام دهد و البته وقتی که دید روش های قبلی در ایجاد ارتباط با او مؤثر نبود باز هم اومانیسم که لب تمدن غرب است-«اتخد اله هواه»- به داد آنها رسید

4-       در باب این که چرا این فیلم در شبکه یک در پربیننده ترین ساعت – ساعت 10شب- پخش شد چند سؤال توجه من را به این عمل متوجه کرده یکی اینکه برای چه این فیلم را پخش کرده اند؟ فیلمی که مخصوص به جامعه خود آمریکا است. دوم این که کار خوبی بوده است یا خیر؟ از سؤال دوم شروع می کنم. اول می خواستم بگویم که این چه کار مزخرفی است که چنین فیلمی را در این ساعت پخش کنند. اما نگاهی به محاسن آن نیز باید داشت. شاید این فیلم برای نشان دادن شیوه زندگی خانوادگی تمدن غرب – آن هم به شکل عریان – چیز خوبی باشد که البته می دانم ناکافی است و باید با مستنداتی از بطن تمدن غرب شناخت جامعه را از این تمدن بالاتر برد که مجموع چنین برنامه هایی به نظر می آید مفید است.^* در جواب سؤال دوم تنها این جمله به ذهنم رسید که شما باورتان می شود که صدا و سیما به این مسایل فکر کند؟! ان شاء الله.